نماد دینی اصطلاحی بین جامعه شناسی دینی و ادبیات شیعه
نویسندگان
چکیده
از آن جا که شعر همواره آینه تمام نمای جامعه در عصور مختلف است لذا نمادهای دینی را که از موضوعات اساسی در مباحث جامعه شناسی دینی است می توان در شعر شیعه جستجو کرد. نماد زبان دین است و اصولاً هر چیزی که انسان بدان حرص و ولع شدیدی داشته باشد تبدیل به رمز و نماد می شود لذا شعر شیعه که در غالبیت خود، صبغه ای دینی دارد، از این گونه نمادها بهره های فراوانی برده است. این تحقیق سعی دارد با تکیه بر شعر کمیت بن زید اسدی و سید حمیری، شاعران بنام شیعه در قرن اول و دوم، به تعریف نماد دینی و اقسام آن بپردازد و با ذکر شاهد مثال هایی ادبی، بر وجود این نوع نمادها در شعر شیعه تأکید کند.
منابع مشابه
شخینا در ادبیات دینی یهودی
شخینا (همان سکینه) به معنای آرامش، رسانندهی مفهوم حضور الاهی در ادبیات دینی یهودی است. در این مقاله، ابتدا تحولات معنایی شخینا از زمان نگارش تلمود توسط ربانیان یهودی تا فلاسفهی یهودی معاصر، بررسی شده است. در ادبیات تلمودی، شخینا گاه به معنای وجه خداوند است و گاه به جای خود خدا به کار رفته است. در حکمت الهی حسیدیزم، شخینا با مفهوم جلال الاهی یا کاود که واسطـه در آفرینش است، تطبیق معنـایی یافته...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
دراسات فی العلوم الانسانیهجلد ۱۶، شماره ۳، صفحات ۱-۱۲
کلمات کلیدی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023